سروان شهید جعفر علی مردان

شهید جعفر علی مردان فرزند علی در سال 1342 در شهرستان تربت جام بدنیا آمد. مادر شهید می گوید: چون قبل از تولد ایشان خواب دیدم که روضه امام جعفر صادق(ع) را می خوانند نذر کردم که اگر فرزندم پسر باشد نام او را یا جعفر بگذاریم یا صادق. در کودکی به همراه خانواده بنا به ضرورت شغل پدر به شهر مشهد منتقل گردید و دوره تحصیلی خود را تا سال آخر متوسطه در آنجا گذراند. اوقات فراغت به خواندن کتب داستانی و علمی مشغول بود و گاهی هم به کارهای الکترونیکی سرگرم می شد. بعد از مدتی به کار نقاشی ساختمان، نجاری و برق کشی ساختمان پرداخت و تقریباً در بیشتر کارهای فنی مهارت پبدا کرد. بالاخره به استخدام ارتش در آمد. جوانی مهربان و صمیمی بود و به والدین خود احترام می گذاشت و در انجام کارها با آنها مشورت می نمود. نسبت به اقوام و دوستان خود با احترام رفتار می کرد و به صله رحم اهمیت می داد. متواضع، فروتن، صبور و وفادار بود. از دروغ گفتن و تهمت زدن پرهیز می کرد. ساده زندگی می کرد و بسیار قانع بود. به انجام فرائض دینی و دستوات دینی به ویژه نماز و روزه اهمیت می داد. در جلسات قرائت قرآن شرکت می کرد و به خواندن دعاهای کمیل، توسل و ندبه علاقه داشت. به ائمه اطهار (ع) علاقه داشت و در مجالس و مراسم مذهبی و سوگواری اهل بیت (ع) حاضر می شد. وی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در تظاهرات و راهپیمایی های مردمی شرکت می کرد و تصاویر و اعلامیه های حضرت امام را بین دوستان و اقوام توزیع می کرد. مادر شهید می گوید: یکبار تعدادی عکس حضرت امام را داخل کتاب گذاشت تا بین دانش آموزان همکلاسی اش توزیع کند که مورد بازجویی قرار گرفت و مشکلاتی برایش بوجود آمد. جعفر با دختر عمه خود ازدواج نمود که ثمره این پیوند یک فرزند پسر بود. ایشان قبل از اعزام به خدمت سربازی به استخدام ارتش جمهوری اسلامی ایران درآمد و به جبهه های حق علیه باطل اعزام شد و رزمنده لشکر77 ثامن الائمه (ع) بود و سرانجام در تاریخ 1367/4/21 در منطقه فکه بر اثر جراحات وارده مفقود و به فیض شهادت نایل آمد. پیکر پاک و مطهر ایشان پس از بازگشت و پس از تشییع باشکوه، در گلزار شهدای شهر سبزوار به خاک سپرده شد.