شهید ذبیح الله علی کردی

شهید ذبیح الله علی کردی فرزند عزیز در سال 1343 در روستای عبدل آباد سبزوار بدنیا آمد. مادر محترم او می گوید: ذبیح الله تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش به پایان رسانید ولی به علت کمبود امکانات از ادامه تحصیل محروم شد و در کنار خانواده به کارهای کشاورزی و دامپروری مشغول گردید. او جوانی مهربان و صمیمی بود، به والدین خود احترام می گذاشت، در انجام امور خانه به آنها کمک می کرد، نسبت به اطرافیان و دوستان با محبت و احترام برخورد می نمود از دروغ گفتن و غیبت کردن پرهیز می کرد. دارای روحیه ای قوی- همراه با تواضع و فروتنی بود در برابر مشکلات صبور و بردبار بود، به مردم در حل گرفتاریها یشان کمک می کرد. اهل نماز اول وقت بود، در نمازهای جماعت مسجد شرکت می کرد، به انجام فرائض دینی مقید بود، به ائمه اطهار ( ع ) مخصوصا امام حسین ( ع ) عشق می ورزید. در ماه محرم با دعوت از روحانیون برای برپایی مراسم عزاداری تلاش می کرد، عضو هیئت های سینه زنی و زنجیر زنی بود، و به خواندن قرآن علاقه داشت. دوستدار واقعی حضرت امام وعلاقه مند به موفقیت نظام مقدس جمهوری اسلامی بود. ذبیح الله بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران جذب فعالیتهای بسیج شد، شبها به گشت زنی می پرداخت و در جوانان به پایگاه بسیج فعال بود و در جمع آوری کمک های مردمی و ارسال آنها به جبهه ها تلاش می کرد. ایشان در سال 1362 داوطلبانه از طریق بسیج پس از گذراندن در آموزش نظامی در بجنورد به منطقه عملیاتی ایلام غرب اعزام شد و سرانجام در تاریخ 62/12/9 در منطقه شلمچه و در جریان عملیات خیبر به شهادت رسید و پیکر مطهرش مفقود گردید. پیکر پاک او را بعد از دوازده سال شناسایی نمودند و در زادگاهش به خاک سپردند.
مادر محترم شهید می گوید: (( او به ما سفارش می کرد که در شهادت من گریه نکنید و زینب وار صبور باشند ))