شهید فرج الله زیدآبادی

شهید فرج اله زید آبادی فرزند محمد در سال 1308 در روستای زید آباد سبزوار به دنیا آمد .در کودکی در مکتب خانه روستا با قرائت قرآن و احکام اسلامی آشنا شد اما به دلیل عدم امکانات از تحصیلات رسمی بازماند و از همان ابتدا به کارهای کشاورزی و دامپروری مشغول شد .
او جوانی مهربان و صمیمی بود . با بزرگترها خصوصاً والدین خود با احترام رفتار می کرد . همه اقوام او را دوست داشتند . با تواضع و متنانتی که داشت همه را تحت تأثیر قرار می داد . کسی در حضور او غیبت نمی کرد و به کسی تهمت نمی زد . به صله رحم اهمیت می داد و می گفت این کار عمر انسان را طولانی و پربرکت می کند . ساده زیست و قانع بود و در کارهای خیر پیش قدم می شد .
در انجام واجبات و فرائض دینی خصوصاً نماز و روزه دقیق بود . بسیار به مسجد می رفت و در نماز جماعت شرکت می کرد . همه کارهای نیک را با خلوص نیت انجام می داد . به خواندن قرآن و دعا بعد از نماز مقید بود . به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) عشق می ورزید و آنها را در زندگی خود الگو قرار می داد . در مراسم عزاداری و سوگواری حضرت سیدالشهدا (ع) در ماههای محرم شرکت می کرد .
فرج الله در 20 سالگی ازدواج نمود حاصل این پیوند دو فرزند پسر به نام های برات الله و علی اصغر و یک دختر می باشد . همزمان با قیام مردم ایران علیه نظام ستم شاهی در تظاهرات و راهپیمایی ها شرکت می کرد و شیفته حضرت امام و انقلاب اسلامی بود .
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در اغلب صحنه های انقلاب حاضر بود . در تشییع جنازه شهددا حضور می یافت و عضو فعال پایگاه بسیج بود و در جمع آوری کمک های مردمی و ارسال آنها به جبهه ها تلاش می کرد . اولین بار در سال 1364 از طریق بسیج داوطلبانه به جبهه های حق علیه باطل اعزام شد و رزمنده لشکر 5 نصر بود .
او همچنین در سال 65 و 66 چندین بار به جبهه اعزام شد و رزمنده گردان جندالله از لشکر 5 نصر بود و سرانجام پس از ماهها حضور در میادین نبرد و شرکت در عملیات های مختلف در تاریخ 66/12/28 در منطقه ماووت عراق و در جریان عملیات بیت المقدس 3 بر اثر اصابت گلوله دشمن به فیض شهادت نایل آمد .پیکر مطهرش را بعد از تشییع باشکوهی در زاگاهش به خاک سپردند .
همرزم محترم او می گوید :
« چند روز مانده به شهادتش هر موقع او را می دیدم بعد از سلام و احوالپرسی می گفت من به شهادت می رسم چون خواب دیده ام با امام حسین (ع) حرف می زنم و با او محشور شده ام . »