شهید علی رضا داورزنی (اشرفی نسب)

شهید علی رضا داورزنی(اشرفی نسب) فرزند احمد(میر اشرف) در سال ۱۳۴۶ در شهر داورزن چشم به جهان گشود. قرائت قرآن را نزد پدرش آموخت. تحصیلات دوره ابتدایی و راهنمایی اش را در زادگاهش گذراند و پس از آن به همراه خانواده اش به شهر سبزوار نقل مکان کرد و تحصیلات دوره متوسطه را تا سال سوم ادامه داد و در این حین درس را نیمه تمام گذاشت و از طریق بسیج عازم جبهه شد. جوانی مهربان، خوش رفتار، متواضع و دلسوز بود. به والدینش بسیار احترام می گذاشت و با آنها به نیکی رفتار می‌کرد. در کارهای مختلف به اطرافیان خصوصاً والدینش کمک می نمود و با صبر و حوصله در مقابل مشکلات ایستادگی می کرد. به نماز اول وقت و قرائت قرآن اهمیت می‌داد. به ائمه اطهار(ع) عشق می ورزید و در مراسم و مجالس مذهبی فعالانه حضور می‌یافت. او قبل از انقلاب به همراه خانواده اش در تظاهرات و راهپیمایی های مردمی علیه رژیم منفور پهلوی شرکت می‌کرد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز در پایگاه بسیج و مراسم مذهبی و سیاسی فعالیت می‌کرد. ایشان اولین بار در تاریخ 1362/11/26 داوطلبانه و از طریق بسیج به جبهه‌های نبرد اعزام شد. پس از آن بارها به جبهه های حق شتافت و یک بار نیز در منطقه عملیاتی میمک مجروح شد ولی پس از بهبودی بلافاصله خود را به جمع همرزمان رساند. آخرین بار در تاریخ 1365/1/17 به جبهه اعزام شد و مسئولیتش فرمانده گروهان لشکر ۵ نصر بود و سرانجام پس از چندین ماه خدمت مجاهدانه در تاریخ۱۲/4/۱۳۶۵ در منطقه مهران و در جریان عملیات کربلای 1 بر اثر اصابت ترکش به سر و دست و پا راستش به درجه رفیع شهادت نایل آمد. پیکر پاک و مطهر ایشان پس از تشییع باشکوه، در زادگاهش به خاک سپرده شد.