شهید فضل الله اسلامی کراب

شهید فضل الله اسلامی کراب فرزند نبی الله در سال 1342 در روستای کراب از توابع شهرستان سبزوار دیده به جهان گشود. تحصیلات دوره ابتدایی را در روستای زادگاهش گذرانند و دوره راهنمایی را در مدرسه خیام سپری کردو تحصیلاتش را تا پایان دوره متوسطه در رشته اقتصاد ادامه داد و با نمرات عالی موفق به اخذ دیپلم شد. فضل الله بسیار باهوش بود و به درس علاقه داشت. تا جایی که دو کلاس را جهشی خواند. در روستا به شغل قالیبافی مشغول بود. به کارهای فرهنگی علاقه داشت و اوقات فراغتش را به مطالعه کتاب های مختلف می گذراند. او جوانی مومن و معتقد به اسلام بود. به فرائض دینی ،دستورات و احکام الهی به ویژه نماز و روزه اهمیت می داد. اهل نماز شب بود.با قرآن و کتب دعا مانوس بود و همیشه ذکر میگفت و طلب مغفرت می نمود. به امر به معروف و نهی از منکر اهتمام بسیاری داشت تا جایی که برای این کارش خیلی تهدید می شد. اما دست از اعتقادش نمی کشید. او به والدین خود بسیار احترام می گذاشت و همیشه در پی رضایت آنها بود. در فرازی از وصیت نامه خود اینطور می نویسد: ((سلام مادرم هر لحظه بیاد توام، می بینم هر جمله ای بیان میکردی برای من درس بوده است. والدین عزیزم، از صدها فرسنگ راه سلام گرمی به شما می رسانم و سلامتی شما را از درگاه خداوند خواستارم و می دانم که داغ فرزند سخت است. اما از شما می خواهم که صبور و شکیبا باشید. که این یکی از صفات پسندیده انسان است و اگر بی احترامی یا اینکه اشتباهی از من سر زده است مرا ببخشید.))ساکت و آرام و صبور بود. امّا سکوتش رساترین فریادها بود. قلبش مملو از ایمان و اخلاص و دور از تظاهر دنیایی بود. در نگاه ها و تبسمهایش عطوفت و دوستی صمیمانه نهفته بود. رفتار و اخلاقش مایه عبرت دیگران بود. با شجاعت و شهامت بود. و این حالت خصوصا در جبهه بیشتر نمایان بود. در همه حال لباسی ساده می پوشید و کمتر صحبت می کرد، خوش اخلاق ،بشاش و مهربان بود و با دوستانش یک رابطه بسیار صمیمی داشت و خضوع و خشوع او زبانزد بود و آنچه را که برای خود می پسندید برای دیگران نیز می پسندید. قبل از انقلاب در تظاهرات و راهپیمایی ها علیه رژیم منحوس پهلوی شرکت می کرد و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی وارد جهاد سازندگی شد. در جهت تداوم این جهاد مقدس کوشا بود. بیل بدست میگرفت و خالصانه کار میکرد در برف و باران زمستان _آن هوای یخبندان نیز از فعالیت فرو گزار نبود. نماز های نافله و با حالتی خاضعانه می خوانند. بزرگترین آرزویش شهادت بود در دعای قنوتش می گفت ((اَلّلهُم ارِزُقنا تُوفیق شَهادَهَ فی سَبیک ))
عاشق امام و انقلاب بود. با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران از طریق جهاد سازندگی سبزوار به عنوان تیر بار چی گردان رعد وارد جبهه های حق علیه باطل شد. سرانجام در شب عملیات پدافندی در تاریخ 24/ 1 / 62 در منطقه شرهانی درست در همان موقیعتی که برای نماز شب بستر گرم را برای ذکر عظمت خدایی ترک میکرد. به لقا الله پیوست. پیکر مطهر این شهید عزیز را پس از تشیع باشکوهی در زادگاهش به خاک سپردند.