شهید بهروز احمدی

شهید بهروز احمدی فرزند محمدحسین در سال 1342 در روستای شامکان از توابع شهرستان ششتمد بدنیا آمد. در اولین ساعات تولد، مادر خود را از دست داد و از آن زمان به بعد در دامن نامادری خود -که مادر شهید دیگری است- پرورش یافت. پس از مدتی همراه خانواده به شهر سبزوار نقل مکان کردند. او واقعاً از نظر تربیت دینی، اجتماعی و خانوادگی در تمامی فامیل و اهل کوچه زبانزد عام و خاص بود. او به اتفاق چهار برادر دیگرش دوران ابتدایی را در دبستان ربانی گذراند و بعد مقطع راهنمایی را در مدرسه بزرگمهر ادامه داد و بعد وارد دبیرستان شد که انقلاب شروع شد و او که بچه کم سنی بود با برادر دیگرش وحید پرچم دار تظاهرات و راهپیمایی ها در خیابان های سبزوار شدند. آن زمان اداره شهربانی در خیابان بیهق بود که محل اصلی تظاهرات بود و همه جا مامورین رژیم شاه جلو تظاهرکنندگان را می گرفتند و دستگیر می کردند، ولی بهروز از آن زمان خود را برای شهادت آماده کرده بود و از هیچ چیز و هیچ کس ترس و واهمه ای نداشت. انقلاب که پیروز شد، بهروز همانند برادران بزرگتر، خود را در حفظ انقلاب مسئول می دانست. شب ها به پاسداری و نگهبانی در محلات شهر مشغول بود. بعد از شکل گرفتن بسیج، او به عضویت بسیج درآمد و با شروع جنگ تحمیلی از آن طریق در مرتبه اول 3 ماه به جبهه کردستان رفت و در آنجا مجروح شد. او را به بیمارستانی در ایلام بردند و بعد از بهبودی به سبزوار آمد. اوایل جنگ بود که برادر بزرگش حمید در دهلاویه سوسنگرد به شهادت می رسد. از آن زمان تصمیم بهروز و دیگر برادرانش بر این شد که اسلحه به زمین افتاده حمید را بردارند و روی زمین نماند. وی بعد از خدمت در بسیج، وارد سپاه پاسداران شد و از طرف سپاه او را یک ماه برای دوره آموزشی به نیشابور فرستادند. بهروز بعد از مدتی با خواهر شهید رضا ایزدی ازدواج کرد که ثمره این ازدواج 1 فرزند بود. پس از آن او به جبهه رفت. در آن زمان در گروه تخریب تیپ 21 امام رضا (ع) مشغول خدمت بود و در حمله میمک مجروح شد که از آنجا او را به بیمارستانی در قم منتقل کردند. در مرحله آخر که به جبهه رفت، مسئولیتش فرمانده دسته لشکر 5 نصر بود. ایشان سرانجام پس از سال ها خدمت صادقانه و مجاهدانه در تاریخ 1364/11/25 در منطقه فاو و در جریان عملیات والفجر 8 بر اثر اصابت ترکش به دست و پایش به فیض شهادت نائل آمد. پیکر پاک و مطهر ایشان پس از تشییع باشکوه، در گلزار شهدای شهر سبزوار به خاک سپرده شد.