شهید محمد آبرودی

شهید محمد آبرودی فرزند قربان علی در سال 1342 در روستای آبرود از توابع شهرستان داورزن متولد شد. در دوسالگی مادر خود را از دست داد و از این نعمت بزرگ محروم شد. تا پایان مقطع ابتدایی در همان منطقه درس خواند در کنار تحصیل از کمک به خانواده دریغ نمی کرد و برای کمک به پدر 3 سال را به چوپانی گذراند و در هجده سالگی به کشاورزی مشغول شد. به پدرش علاقه فراوانی داشت و می گفت :((از هر چه بگذرم، از پدرم نمی گذرم.)) با معلمانش بسیار با ادب و مهربانانه رفتار می کرد، حرفش بین مردم اعتبار داشت، در هنگام عصبانیت بسیار خوددار بود و با کسی به تندی حرف نمی زد و مشکلات را با خوش اخلاقی و آرامش حل می کرد، با بچه ها بچه بود و با بزرگ ترها بزرگ، به نماز اول وقت بسیار اهمیت می داد و بعد از نماز به قرائت قرآن می پرداخت، ذکر می گفت و با حالی حزن انگیز اشک می ریخت. با دوستانش در مراسمات نوحه خوانی شرکت می کرد و به این مجالس علاقه زیادی داشت.
شهادت را خیلی دوست داشت و می گفت:((ای کاش من هم در این راه از بین بروم.)) در تظاهرات شرکت می کرد، با چند نفر از دوستانش جمع می شدند و برای راهپیمایی خود را به شهر می رساندند، از افراد ضد انقلاب متنفر بود و خطاب به آنها می گفت:((کافرند و مرد نیستند دشمن به خاک و ناموس ما حمله کرده و اینها پشتیبانی از دشمن می کنند.)) بارها این حرف را تکرار می کرد:((چون دشمن با حیله و نیرنگ به خاک ما حمله کرده باید مردانه وار او را ادب نمود تا او و امثال او دیگر از خیال هابه سرشان نزند.))
وقتی در مرخصی بود لحظه ای قرار نداشت و می گفت:((اگر دشمن حمله کرده به من بگویید تا بروم در عملیات شرکت کنم.)) ایشان که از طریق ارتش با عضویت سرباز در جبهه های حق علیه باطل حضور داشت سرانجام در تاریخ 1362/1/26 در منطقه ابوغریب در جریان عملیات والفجر 1 بر اثر اصابت گلوله به درجه رفیع شهادت نایل آمد و پیکر مطهرش در روستای مور از توابع شهرستان داورزن به خاک سپرده شد.